Międzynarodowa Szkoła Śmiechu
W 2002 roku Corinne Cosseron – autorka licznych publikacji na temat terapii śmiechem, założyła we Francji pierwszą na świecie Międzynarodową Szkołę Śmiechu i Szczęścia (franc. École Internationale du Rire et Bonheur). Jest to organizacja pozarządowa, której działalność oparta jest na ideach jogi śmiechu. Współpracujący ze szkołą trenerzy przeprowadzają sesje zbiorowego śmiechu zarówno w placówkach medycznych i opiekuńczych, jak i w przestrzeni publicznej. Każdego roku C. Cosseron i działacze szkoły organizują liczne imprezy: Międzynarodowe Zebranie Śmieszków (franc. Rassemblement International des Rieurs), Światowy Dzień Śmiechu we Francji (franc. Journée Mondiale du Rire en France), Największy we Francji Wybuch Śmiechu (franc. Plus Grand Éclat de Rire de France), Międzynarodowy Prima Aprilis (franc. 1er Avril International) oraz tzw. Spotkania Zygomatyczne (franc. Rencontres Zygomatiques), czyli sympozja naukowe na temat pozytywnego wpływu śmiechu na jakość życia. Od 2003 roku międzynarodowa kapituła działająca pod patronatem Szkoły Śmiechu i Szczęścia przyznaje Złoty Uśmiech (franc. Rire d’Or) – nagrodę dla osoby lub instytucji, która szczególnie przyczyniła się do propagowania śmiechu jako źródła wysokiej jakości życia. Do grona jej laureatów należą m.in. Christian Tal Schaller, klaun Kinou, M. Kataria i H. Rubinstein.Jak działają kluby śmiechu?
Międzynarodowe kluby śmiechu powstały także z inspiracji Charlesa Brousseau w Quebecu (franc. Club de Rire International du Québec). Odbywające się w nich zajęcia rozpoczynają się od tego, że uczestnicy układają się na wykładzinie w formie kręgu lub gwiazdy, z głowami zwróconymi do wewnątrz figury, trzymając się za ręce. W tej pozycji bardzo łatwo jest się śmiać, przy czym brak kontaktu wzrokowego pozwala na wyzbycie się oporów czy wstydu. Na początek uczestnicy zaczynają powtarzać kolejne samogłoski, po czym wydawane dźwięki stopniowo przechodzą w śmiech. Po mniej więcej dziesięciu minutach wspólnego śmiechu napięcie opada i obecni śmieją się do rozpuku z czegokolwiek.Jedną z zaawansowanych technik stosowanych w klubach śmiechu jest łaskotanie stref gelogennych, takich jak pachy, boki, stopy, podbródek, nos – np. za pomocą piórka. Członkom zaleca się też kilkuminutowe indywidualne sesje łaskotania i śmiechu w godzinach porannych w celu pobudzenia oraz we wczesnych godzinach wieczornych w celu odprężenia.
Oto przykładowe punkty regulaminu klubu śmiechu:
– przynajmniej raz dziennie porządnie się pośmiej;
– poszukuj powodów do radosnego śmiechu, zwłaszcza w towarzystwie osób, które lubisz;
– regularnie i jak najczęściej oglądaj zabawne filmy, czytaj zabawne książki, oglądaj zabawne programy, słuchaj ulubionej muzyki;
– czytaj i oglądaj zabawne strony czasopism, wycinaj z nich i kolekcjonuj zabawne obrazki;
– notuj najlepsze dowcipy i wspomnienia zabawnych sytuacji; przeglądaj od czasu do czasu swoje notatki – najlepiej przed zaśnięciem, każdego dnia, który uznasz za trudny lub smutny;
– wymyślaj pogodne historie, gry słów, żarty i dziel się nimi z osobami, które lubisz;
– miej świadomość, że im bardziej spontanicznie pochodzisz do rzeczywistości, tym twój śmiech jest przyjemniejszy dla ciebie i innych;
– nawet w poważnych sytuacjach staraj się dostrzegać zabawne strony życia;
– jak najczęściej śmiej się z własnych przygód, przywar, dziwactw, kaprysów i słabości;
– rozwijaj kontakty międzyludzkie i bierz aktywny udział w życiu publicznym;
– koniecznie znajdź sobie kogoś, z kim można się wzajemnie odwiedzać i spotykać poza miejscem zamieszkania;
– jak najczęściej spotykaj się i rozmawiaj z osobami, które mają duże poczucie humoru, a unikaj ponurych i wiecznie niezadowolonych;
– wywołuj uśmiech u innych osób przez poświęcanie im swej uwagi, obdarowywanie ich dobrym słowem oraz drobnymi, zabawnymi podarunkami;
– noś przy sobie (np. w portfelu lub okładce dokumentów) swoją karykaturę lub zabawne zdjęcie i korzystaj z niego w chwilach nudy lub dla rozładowania napięcia stresowych sytuacji;
– przez kilka minut dziennie potańcz sobie (samotnie lub w towarzystwie), wymyślając jak najzabawniejsze taneczne figury i radośnie się z tego śmiejąc;
– korzystaj z huśtawek i karuzeli na placach zabaw (samotnie lub w towarzystwie) i bawiąc się – śmiej się radośnie jak dziecko;
– stwórz własny pokój śmiechu i wypełnij go wszystkim, co może cię rozśmieszyć;
– znajdź sobie krewnego lub przyjaciela, który będzie ci pomagał w rozwijaniu poczucia humoru, zwłaszcza podczas twych emocjonalnych dołków;
– otaczaj się zabawnymi przedmiotami i wymyślaj coraz to nowe rzeczy, które pobudzą cię do śmiechu.